Proeven - Paardenwaarden

Net als bij de mens werken bij een paard smaak en reuk nauw samen. Ga maar na. Als je verkouden bent en je neus is verstopt, proef je ook weinig tot niets. Bij paarden is het niet de verkoudheid die hen soms parten speelt bij het kunnen onderscheiden van eetbaar en niet eetbaar of zelfs giftig. Het is wat wij doen met hun ruwvoer: er hooi van maken.

Sommige (giftige) planten verliezen in gedroogde vorm hun ‘alarmluchtje’, waardoor het paard er per ongeluk van kan eten.

Over het algemeen loopt het in de vrije natuur zo’n vaart niet, want paarden die de keuze hebben, weten precies wat ze wel en niet kunnen eten en ook wanneer.

Ze weten instinctief van welk kruid of gewas ze een hapje moeten nemen als ze iets onder de leden hebben.

En ja, soms is dat een piepkleine ‘dosis’ van een in potentie giftig plantje dat op dat moment even als medicijn dient.

Hoe groter de variatie aan planten en kruiden in de paardenweide, des te groter de natuurlijke drogisterij waar het paard kan ‘shoppen’ naar wat het nodig heeft.

Wil je al dat ‘spul’ niet tussen het gras hebben staan dan kun je ook een stukje weide inrichten als kruidentuin.

Ook handig: een grote houten ton zonder bodem, aarde erin, een mengelmoes van kruiden, slowfeedrek er overheen en de paarden aanbieden ‘ter knabbel’.