Marianne Scherps - Paardenwaarden

Hoofdmenu:

Marianne Scherps

Wow Momenten > PAARDENVOLK MET VISIE

Marianne Scherps woont in het Achterhoekse Beltrum, waar de volbloed Rotterdamse zich prima thuisvoelt. Terwijl haar vriend zijn biologische varkenshouderij bestiert, maakt Marianne letterlijk en figuurlijk 'werk' van haar paarden en pony's.

Marianne's activiteiten met paarden passen niet op één pagina. Urenlang op stal staan is er dan ook niet bij voor haar kudde, die daar wel bij vaart. Paarden houden immers van afwisseling? Nou, die krijgen ze. Zo traint Marianne onder de naam 'Showteam The Black Riders' paarden en pony's voor televisie-, promotionele- en filmdoeleinden.

Wild West verleden

Marianne maakte al heel jong kennis met het fenomeen vrijheidsdressuur. 'Tijdens een vakantie op Gran Canaria namen mijn ouders me mee naar Sioux City, een nagebouwd Wild West stadje, waar ze shows met cowboys, indianen en paarden opvoeren. Ik was meteen om. Dat ging ik later ook doen. Van mijn oom, werkzaam bij circus Renz, heb ik de eerste beginselen van de traditionele circusmethodiek geleerd. Later heb ik les genomen bij de Duitse paardentrainer Horst Becker, die op zijn beurt weer een leerling is van de beroemde Zwitserse paardentrainer Fredy Knie.'

Afwisseling

Over gebrek aan afwisseling heeft Marianne niet te klagen, zo blijkt uit de spannende belevenissen die ze oplepelt. 'Voor de vragenrubriek van een paardenblad had een fotograaf een paard nodig dat zogenaamd een gebroken been had. Die act beheerst mijn Haflo-Arabier Rudy tot in de perfectie. Eén tikje tegen zijn been en hij laat het slap hangen, waarbij hij ook nog eens zijn hals laat zakken en zijn oren in de nek legt. Eén bonk zieligheid.

Een andere keer had een fotograaf een foto nodig van een aangespannen paard dat steigerde en daarbij achterover dreigde te vallen. We hebben toen Rudy voor de sulky gezet. Lekker lichtgewicht dingetje.

Ik erop, de assisterende journaliste ervoor met een zweepje en de fotograaf op een strategische plek met zijn toestel in de aanslag. Zweep in de lucht en de rest gaat vanzelf, instrueerde ik de journaliste. Zo gezegd, zo gedaan. Ik geloof dat die journaliste nog het meest heeft genoten. Ze bleek zomaar ineens over het vermogen te beschikken een paard op commando te laten steigeren!'

foto: Stockpaard producties

Haar meest spannende klus tot nu toe? 'Lady Godiva uitbeelden voor weer een ander paardenblad. Wie dat verhaal kent, weet dat deze edelvrouwe uit de middeleeuwen ooit in het kader van een weddenschap te paard een tjokvolle markt opreed, in haar blootje. Nou, daar vond ik niks mis mee.'

Film

Paardenwaarden mocht een paar jaar geleden mee naar de filmset, waar een film-ploeg uit Drenthe een avontuurlijke Sinterklaas-film draaide. Niet alleen haar eigen Amerigo mocht mee. Ook twee kleinere schimmels waren van de partij.

In de film zegt de Goedheiligman namelijk zijn baan op en solliciteren nieuwe Sint kandidaten naar de job.

Daarbij moeten ze op allerlei formaten schimmels rijden. Zelf had Marianne ook een rolletje in de film. Ze was de ‘paardenpiet’.

Spontane acts

Modellenwerk maakt maar een piepklein onderdeel uit van Marianne's bezigheden. Ze bedenkt en verzorgt ook spectaculaire vrijheidsdressuurshows tijdens evenementen. 'De meeste acts ontstaan spontaan', glundert ze. Ook de paarden beleven er veel plezier aan! Paarden hebben namelijk veel meer gevoel voor humor dan mensen denken. Het zijn uitermate speelse dieren. Neem Monty, mijn hagelwitte kruising Welsh X Camargue. Hij woont inmiddels bij iemand anders. Monty vond het enig om heel hard op iemand af te komen rennen. Als je dan wegrende, holde hij in een soort spiegelparcours naast je mee, vrolijk bokkend en hoofdschuddend, zo van: kom maar op! Met dat gegeven zet je zo weer een vrijheidskuurtje in elkaar en als je een aantal van die kuurtjes aan elkaar koppelt, heb je zo weer een prachtige show.'Als voorbeeld noemt ze haar space/future show, die à la flèche begint. 'Daarin rijd ik twee paarden tegelijk, in alle gangen. Vervolgens gaat er één uit het span en blijft er één over. Met dit dier doe ik dan de gekste dingen, waaronder een komische striptease. Hee, dit kan geen paard zijn. Hij kan zoveel! Het is vast een vent in een pakje! Zullen we samen eens kijken waar het ritsje zit? Waarna ik het paard op zijn rug leg. Altijd lachen, altijd raak!'

Therapie met paarden

Wie denkt dat Marianne's leven alleen uit lol trappen bestaat heeft het mis. Onder haar eigen naam runde ze tot voor kort een piepklein dekstation met de Haflinger hengst Almnebel Imladris (roepnaam Nibbit) als indrukwekkend middelpunt. 'Zijn innerlijk was zo mogelijk nog mooier dan zijn buitenkant', vertrouwt Marianne ons toe.

'Zo was hij heel lief met maagdelijke merries, een echte gentleman.

Als ik hem met een mens zou moeten vergelijken dan zou hij een bouwvakker zijn die Harry heet', typeert Marianne de superbrave dekhengst, die gewoon meedraaide als showbink. Niet alleen omdat hij zo'n voorbeeldig karakter had, maar ook omdat hij volgens Marianne dol op herrie was.

'Dat varieerde van de gilgeluidjes van merries tot het zipzip geluid van ritsjes en het scheurende geluid van dekens, die hij het liefst zelf molesteerde. Hem daarna uitschelden had niet het beoogde effect, want ook mijn gebulder vond hij heerlijk.' Nibbit woont tegenwoordig in het zuiden des lands, waar hij onder man wordt gereden en heerlijk in de wei mag lopen. Marianne’s nieuwste ‘ster’ aan het vrijheidsdressuur-firmament is Max, het konikpaard.

Hengel

Marianne's sociale inslag heeft haar de reputatie bezorgd van dokter op klompen. 'Zelf pretendeer ik niet een dokter te zijn', haast Marianne zich te zeggen. 'Ik doe ook helemaal geen 'dokter-dingen', zoals diagnoses stellen. Ik gooi alleen maar de hengel uit.

Overal drijven dobbertjes en wie hulp nodig heeft, hapt.' Marianne 'therapeutert' kleine en grote mensen die psychisch in de knoop zitten.

Uiteraard doet ze dat met hulp van haar paarden en pony's. 'Weet je, ik ben heel goed in het oplossen van trauma's bij paarden. Mensen zitten niet zoveel anders in elkaar, heb ik gemerkt. Duidelijk en helder zijn, daar draait het om. Voorbeeldje? Waar ben je mee bezig? vraag ik aan een neerslachtig kind. Ze weet het niet. Dan stel ik de vraag: wil je dood of wil je niet dood? Nee, ik wil niet dood. Ha, dat weet je dus wel. Fijn. Wat is je favoriete kleur? Blauw. Dan ben jij nu blauw.

Zelf ben ik geel, maar er lopen hier ook rode, oranje, paarse, groene en lila mensen rond. Al die kleurtjes bij elkaar vormen samen een regenboog. Ontbreekt jouw kleur dan is de regenboog niet meer compleet. Daarom ben jij voor mij heel belangrijk. En dan heb je hun volle aandacht. Goh, ik ben iemand. Een verward kind laat ik een paardenbox leegruimen.

Een lekker gevoel is dat, hè? zeg ik dan. Ja, lekker. Strooi maar wat stro in de box en rol er maar eens lekker doorheen. Zo voelt een opgeruimd hoofd nu ook.'

Militairen met een trauma

Marianne’s aanpak slaat zo aan dat ze haar therapeutische werkzaamheden graag zou willen uitbreiden met het ‘ontstressen’ van militairen die met een trauma van een buitenlandse missie zijn teruggekeerd en het moeilijk vinden weer een plaats in de maatschappij te vinden. Die activiteit kan ze pas oppakken als iemand in de buurt van Beltrum - Marianne’s paarden staan nu tijdelijk bij een paardenvriendin even buiten Eibergen - een stuk weidegrond en een lege stal heeft die hij niet (meer) gebruikt en voor een schappelijke prijs zou willen verhuren voor dit nobele goede doel.

Campinggasten

In de zomermaanden, wanneer de nabijgelegen camping Marveld veel gasten herbergt, kunnen families Marianne en haar pony’s inhuren voor een ritje door de omgeving. Ook dit gebeurt op de Marianne manier. De kinderen mogen zelf de pony’s uit de weide halen, poetsen en helpen met inspannen. Zo krijgen ze mee dat pony’s geen apparaten zijn maar levende wezens met een eigen karakter, een eigen willetje en een heel sociale kant. Marianne vertelt hoe het lopen met een pony aan de lange lijnen mensen kan helpen die met hun eigen paard zo zijn vastgelopen dat zelfs longeren een crime is geworden. Ze mogen het dan eens met een van mijn pony’s proberen.

Door hun kleine formaat, grote werkwilligheid, enorme fijngevoeligheid en bliksemsnelle reacties weten de pony’s moedeloos geworden mensen heel snel uit hun dip te halen. Als ik ze dan op het hoogtepunt van hun enthousiasme weer samenbreng met hun eigen edele viervoeter, blijkt die ook ineens een stuk gemakkelijker in de omgang te zijn.

Prachtig om te zien hoe dat werkt! Ik zeg wel eens: bespaar jezelf een dure dolfijnentherapie. Ook paarden hebben het vermogen om mensen weer op hun benen te zetten!'

Pretoogjes

Sinds haar verhuizing van Rotterdam naar Beltrum gaat Marianne als een speer met haar paarden. Ook de buurtschap kent haar inmiddels en steeds meer mensen voel er wel wat voor zich te laten inwijden in de vrijheidsdressuur. ‘Dat kunnen menners en ruiters zijn die eens iets 'aparts' willen doen met hun paard, maar ook mensen zonder paard, want paarden staan er genoeg bij ons op stal en die zijn stuk voor stuk dol op mensen', aldus Marianne. 'Dat komt omdat ik ervoor waak ze met negatieve ervaringen op te zadelen. Kijk maar eens naar de ogen van paarden die alleen maar positieve ervaringen met mensen hebben; dat zijn pretoogjes en al mijn paarden hebben pretoogjes.'

Mensen die in een straal van dertig kilometer rondom Beltrum wonen en graag in de vrijheidsdressuur willen bekwamen, mogen zich bij mij melden voor privé- of groepslessen. Hoe die lessen eruit zien hangt mede af van het niveau van het paard. Met een langzaam lerend paard doen we het rustig aan. Een snelle leerling kan meer ver-stouwen. Vaak begin ik met een opstartles. Daarin kan ik zien of deze vorm van dressuur aansluit op de verwachtingen van de trainer en bij de mogelijk-heden van het paard. Het is belangrijk dat ze er allebei plezier aan beleven. En de mensen die met mijn paarden werken? Die hebben sowieso plezier, omdat mijn paarden dat ook hebben!'

Meer informatie:

Marianne Scherps

tel. 06 11425603

Oproep

Zoek je een rustige en bijzondere stageplek in Gelderland, dan kan dat bij Showteam The Black Riders. Er valt veel te leren:

Het rijden, verzorgen en trainen van de paarden.

Het leren rijden met meerdere paarden tegelijk (à la flèche of in meerspan).

Het werken met de paarden in een piste of filmstudio.

Het werken in een team.

Hier zie je Marianne aan het werk tijdens haar jaarlijkse ponykampdagen.