bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl - Paardenwaarden

Hoofdmenu:

bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl

Wow Momenten > PAARDENVOLK MET VISIE

Bargoens

In de tijd toen ik nog voor de klas stond ging ik vrijdagsmiddags na schooltijd altijd langs een heel goede kennis van me (een handelaar in hart en nieren). Het was altijd een verrassing wie je dan weer tegenkwam; de ene keer waren het directeuren van grote bedrijven en de volgende keer zat er wel voor een paar honderd jaar bajes aan tafel.

Als begin twintiger leerde ik hier al heel snel dat een ons handel meer waard bleek te zijn dan een pond verstand. Van alles werd hier verhandeld van antiek tot auto’s en van textiel tot paarden. De meest bijzondere paardenhandel maakte ik daar in de jaren ’70 mee toen een goed springpaard aan tafel werd verruild voor 60 nieuwe fietsen. Toen ik nog in Reutum op de boerderij woonde kon je zo maar in een onverwacht ogenblik een telefoontje krijgen dat er 'even' een paard of pony of een paar kalveren bij ons gestald moesten worden die net aangekocht waren; één paard daarvan is tot zijn dood bij mij op stal gebleven en met 'Janca' heb ik heel wat prachtige avonturen mogen beleven.

Handel is een vak apart en ik leerde in mijn jonge jaren heel wat wijsheden: Blijf scherp maar wel eerlijk in de handel maar als ze je proberen te 'pakken' zorg dan dat je ze vroeg of laat terugpakt en al duurt het jaren die kans komt want: 'bergen ontmoeten elkaar niet maar mensen wel'.

Of het dé manier is weet ik nog steeds niet maar het is kennelijk wel een levensles. Ook bleek dat 'geluk geven' een gave Gods is want de eerste winst is altijd de beste.

In die jaren was ik redelijk ingetogen maar wist al snel voor mezelf op te komen en me niet de kaas van het brood te laten eten.

Ook leerde ik dat 'Bargoens' (boeventaal) soms wel makkelijk was in de handel zodat een buitenstaander niet wist waar je het over had: Als er iemand op stal kwam en er werd gesist: 'Jan aan de lat', dan wist je dat hij katholiek was en kon je er rekening mee houden, een 'hortbonk' is b.v. paardenvlees. 'Pianospelen' is uit de kassa stelen. Als er dan weer eens op stal een 'patjepeeër' (een poenig persoon) met een blonde 'pagadet' (opgedirkte dame) voorbij kwam wist je vooruit al dat de handel in het paard wel rondkwam want de vriendin moest natuurlijk wel een goed en vooral duur paard.

Uiteraard zijn de meeste mensen inmiddels wel op de hoogte van de geldbedragen zoals een 'joet' en een 'rooie rug' maar aan 'okke-taaien'(d.m.v. een handigheidje te weinig geld teruggeven) werd bij ons nooit gedaan; je geld eerlijk verdienen was het devies.

Toen mij in mijn jonge jaren gevraagd werd in 'de beruchte kringen' hoe ik in de paarden terecht was gekomen was mijn antwoord dat het bij ons thuis een geslacht had overgeslagen want mijn grootvader was bij de lichte cavalerie. Ik gaf dat antwoord in al mijn onschuld.

Toch rolde men onder de tafel van het lachen. Wat bleek? In het bargoens, werd mij later uitgelegd, is 'de lichte cavalerie' een ander woord voor de dames van lichte zeden…