craniosacraal therapie voor paarden - Paardenwaarden

Hoofdmenu:

craniosacraal therapie voor paarden

Wow Momenten > GEZONDHEID

Anja Thomassen-Marcinski is craniosacraal therapeut. Paarden reageren bijzonder positief op deze zachte manuele behandelvorm, die tot de energetische geneeswijzen behoort.

Wat is energie en wat doet het?

Gooi een steentje in het water.

De energie van het vallende steentje wordt aan het water overgedragen. Wat wij als rimpels zien zijn energiegolven die zich door het water verplaatsen.

In zijn bestseller 'De biologie van de overtuiging'(2007, Ankh-Hermes, ISBN 978 90 202 8451 5) legt Dr. Bruce Lipton heel helder uit wat de toegevoegde waarde van energieoverdracht is.

Een ziekte komt op macroniveau aan het licht op het moment dat je de uitingsvormen ervan kunt voelen of op een foto waarnemen. Dit is het gebied van de conventionele geneeskunde.

De processen die een ziekte veroorzaken beginnen echter al veel eerder en wel op het niveau van de moleculen en ionen van een cel. Dit is het gebied van de kwantumfysica.

Levende wezens leven bij de gratie van hun interpretatie van de signalen die via hun zintuigen binnenkomen. Hoe proeft, ruikt en voelt de buitenwereld? Hoe ziet hij eruit? Hoe klinkt hij? Hoe sneller een prooidier als het paard kan reageren op die signalen, des te groter zijn kans om te overleven. De snelheid van elektromagnetische energiesignalen bedraagt circa 300.000 kilometer per seconde. Zet dit af tegen de snelheid waarmee een chemische stof (lees: medicijn) zich door het lichaam verspreidt. Deze bedraagt welgeteld 1 centimeter per seconde. Dit maakt energieoverdracht dus 100 maal efficiënter en tig maal sneller dan fysieke, chemische signalen. Bijkomend voordeel: energetische geneeskunde kent niet de soms zeer ernstige bijwerkingen die een aantal concentionele medicijnen wel hebben.

Wat is cranioscraal nu precies?

In het lichaam zijn verschillende systemen actief. Zo zorgt het hart ervoor dat er bloed door de aderen circuleert en nemen de longen de zuurstofvoorziening voor hun rekening. Maar er is nog een systeem: het craniosacrale systeem. Dit bestaat uit de vliezen die de hersenen en het ruggenmerg omgeven en de vloeistof die zich daarin bevindt.

Die vloeistof wordt door de ventrikels in de hersenen gemaakt uit bloed en vanaf het hoofd (cranium) via de wervelkolom naar het heiligbeen (sacrum) gepompt. Dat gebeurt in een golvende beweging, het craniosacrale ritme. Dit ritme golft door het hele lichaam en beweegt alles mee, van het bindweefsel om de organen heen tot en met de pezen, spieren en botten. Door de ritmische beweging van het craniosacrale systeem krijgen de cellen continu 'vers vocht' toegediend. Na gebruik wordt dit vocht, waarin zich inmiddels afvalstoffen hebben opgehoopt, via de bloedbaan afgevoerd en gereinigd door de nieren. Wordt het ritme door een lichamelijke of emotionele blokkade in zijn functie geremd dan belemmert dit de energiestroom in het lichaam. Net zoals een verkeersopstopping de doorgang van het verkeer belemmert. Die belemmering is een aanslag op de gezondheid. Anja legt uit hoe ze door middel van cranio het lichaam stimuleert de energiestroom weer op gang te brengen. 'Handen en intentie (intentie is een vorm van energieoverdacht) zijn mijn enige werktuigen.

Ik leg de handen losjes op het lichaam en laat ze in het ritme meebewegen, net zoals een boomblad meedrijft op de stroom van een beekje. Daar waar mijn handen op een blokkade stuiten, voelt het warm aan. De warmte die door wrijving ontstaat. Ik 'werk' net zolang op de bewuste plek tot de blokkade oplost en de doorstroming weer op gang komt.

Ontwinden

Dit proces noemen we 'ont-winden' en het lichaam doet het helemaal zelf. De meest dankbare plekken om aan te werken zijn het hoofd, de wervelkolom en het bekken, omdat dit de werking van het zenuwstelsel, het hormoonsysteem, het immuunsysteem en de functie van het lichaam een flinke oppepper geeft! Daardoor verbetert de beweeglijkheid van het weefsel, neemt de vitaliteit toe en wordt het zelf-herstellend vermogen van het lichaam gestimuleerd en gereactiveerd.'

Het hele paard en meer...

Volgens Anja gaat achter het gekscherende 'Dokter, als ik hier druk, doet het dáár pijn' een wereld van waarheid schuil. 'Als je je uitsluitend richt op de plek die pijn doet, kan de oorzaak van de klacht je

zomaar ontgaan. Je bestrijdt dan immers alleen een symptoom. Daarom onderzoek ik altijd het hele paard. En meer... Je ziet sommige paardenbezitters denken: die vrouw is wel erg nieuwsgierig! Maar het kan niet anders. Wil ik erachter komen wat er aan de hand is, dan moet ik alles weten over voeding, huisvesting, training, beweging, hoef- en gebitsverzorging, zadel en bitgebruik, sociaal contact met soortgenoten en hoe de mensen dagelijks met het paard omgaan. Een pijnlijke rug kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door een slecht passend zadel, maar ook door een verkeerde rijtechniek, een te hoog ruitergewicht of een slechte gebitsverzorging.'

Geen hocus pocus

Cranio mag dan een positieve bijdrage aan de gezondheid van het paard leveren, een 'hocus, pocus, de klacht is weg' middel is het volgens Anja niet. 'Hoe ontspannen je paard er na elke behandeling ook bij staat, als mensen het daarna weer op een ondeskundige manier behandelen, zullen vormen van stress en ongemak opnieuw tot gezondheidsklachten of gedragsproblemen leiden. Soms is het echt spitsroeden lopen, want bij paardenhouders vloeit ondeskundigheid vaak voort uit onwetendheid. Hoe vertel je een amazone die zielsveel van haar paard houdt dat er iets aan haar paard mankeert, omdat zij iets niet goed doet? Dat kan als een mokerslag aankomen. Het kan zelfs de reden zijn dat mensen al na één behandeling afhaken.'

Hoe jammer Anja dat ook vindt, ze onthoudt zich van elk oordeel. 'Inzichten laten zich nu eenmaal niet opdringen. Mensen krijgen ze op het moment dat ze er rijp voor zijn. Het kleinste beetje inzicht is al een stap in de goede richting.' Anja glimlacht besmuikt bij de herinnering aan zo'n stap in de goede richting. 'Een cliënte die het na één behandeling al voor gezien hield, zal haar paard nooit meer 'belonen' met harde kloppen op zijn hals. Toen ik haar dat zag doen, heb ik haar namelijk spontaan een vriendschappelijke por in de ribben gegeven; 'vond ze niet lekker, maar de boodschap kwam wel over!'