bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl - Paardenwaarden
Hoofdmenu:
- Homepage
- Zoekpagina
- Educatie
- Profiel & missie
-
Wow Momenten
- Speeltijd
- Empathie
- Verandering
- Partnerschap
- Inprenten veulens
- Samen sterk
- Zorgzame paarden
- Paard leidt mens
- Kalmerende signalen
- communicatie hulpmiddelen
- lateraal communiceren
- Heb je het wel begrepen?
- Genietgezicht
- WELZIJN
- PAARDEN- EN PONYRASSEN
- VOEDING
- PAARDENWEI
- PLANTEN EN KRUIDEN
-
GEZONDHEID
- intro gezondheid
- craniosacraal therapie
- Paard in mijn bloed
- cs menner & paard
- Iriscopie
- Dry Needling
- Medical Taping
- Hirudologie
- Massage en meer
- Magnetiseur
- Energetisch helen
- Osteopathie
- Fytotherapeut
- chiropractor
- Multi dimensional transformation
- PPID
- Botulisme
- castratie nazorg
- E Eshuis: Doktersbezoek
- E Eshuis: Huismiddeltjes
- E Eshuis: Tropische ziekten
- Zonder pijn mennen
- HOEFVERZORGING
- PAARDENVOLK MET VISIE
- REIZEN
- Winkel
- Contactpagina
bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl
Wow Momenten > WELZIJN
Ik wil u de ogen niet uitsteken maar ja, ook ik ben in het bezit van paarden; weliswaar geen springpaarden die hoog over een landhek kunnen springen want dat kun je ook gewoon opendoen om je weg te vervolgen. Neen, een paard dat in het oog springt is voor mij genoeg. Ook ben ik niet in het bezit van dressuurpaarden. Dat is volgens een vakblad mogelijk iets voor homo's en vrouwen en in die doelgroepen val ik niet. Nee, ik ben in het bezit van menpaarden. Jawel, paarden om mee te mennen.
Oude zak
'Dat is iets voor oude zakken', hoorde ik onlangs iemand zeggen. Dan ben ik maar een oude zak. Op een menpaard kun je echter ook lekker rijden en welke dressuurruiter durft het aan , zoals alle koetsiers wel zouden moeten kunnen, om dwars door een drukke winkelstraat te rijden? Ik durf te wedden dat menig ruiter alleen al bij de gedachte eraan ’s nachts geen oog dicht zou doen. Toegegeven, ook ik ben wel eens door het oog van de naald gekropen door in mijn onbesuisde jonge jaren in de africhting van een paard een stap over te slaan en met de stortkar volbeladen met mest aan de kletter te gaan en in de sloot te belanden. Paard en voerman hebben er achteraf veel van geleerd maar ik schaamde me wel de ogen uit de kop zo stom te zijn geweest veel te snel iets van mijn jonge paard te willen.
Ondanks het feit dat ik een bril draag heb ik mijn ogen niet in mijn zak en kijk soms mijn ogen uit hoe mensen met hun paarden omgaan. Ruiters die in de binnenbak blijven omdat ze het buiten maar eng vinden en hun paard vervolgens alleen maar angst aanleren. Laat een paard veel zien (en ruiken) en hij zal er achter komen dat er niet zoveel enge dingen bestaan. Dan zal hij zijn omgeving veel minder ervaren als bedreigend.
Zelf ben ik er een voorstander van ook menpaarden te beleren zonder oogkleppen en pas in een later stadium oogkleppen te gebruiken.
De africhting duurt wellicht wat langer maar geeft veel meer rust als het paard weet dat er niets engs achter hem gebeurt.
Bij het vervolgens gebruik maken van oogkleppen zul je wel merken dat het paard zich meer concentreert op je stem en bij het meerspannig rijden heb je minder problemen met het aandrijven van het achterblijvende paard, omdat het meest voorwaartse paard de zweephulp niet ziet en bij het langspanrijden zullen de voorleidsels de ogen van de achterpaarden niet beschadigen.
Mits het hoofdstel goed passend is en de oogkleppen d.m.v. de zgn. ‘windriemen’ wijd genoeg staan is het absoluut niet zielig voor het paard. Zielig is wel als we zelf met oogkleppen op lopen en onze ogen sluiten voor datgene wat een paard bezielt.
Was getekend,
Erik Eshuis