bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl - Paardenwaarden

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl

Wow Momenten > WELZIJN
Bloedgeld
Afgelopen week werd ik weer eens geconfronteerd met een artikel over misbruik van paarden waarbij ik mijn bloeddruk ver boven het N.A.P. voelde uitstijgen. In al mijn naïviteit had ik gedacht dat het bloedtappen van drachtige merries door de farmaceutische industrie reeds lang verboden was. Zelfs de EU had toch actie beloofd maar heeft kennelijk niets ondernomen
Het bloeddorstige volkje blijft “gewoon” doorgaan met het afnemen van bloed. Vele paarden gaan ten onder aan deze bloedtapperij. De beelden van deze arme merries zijn misselijkmakend en paarden verdienen het niet om zo aan hun einde te moeten komen. Het afnemen van teveel bloed in één keer kan leiden tot een shock en anemie (bloedarmoede) en alleen omdat bloed van een drachtige merrie bruikbaar is leidt de afname vaak tot een spontane abortus. De farmacie verdient kennelijk veel geld aan de hormonen die ze uit het bloed halen van de drachtige merries voor de agrarische industrie. Bestaat er dan geen ethiek meer?,
Sluiten we onze ogen voor praktijken die niet door de beugel kunnen?, Is het geld ook hier weer wat de boventoon voert zonder dat er ook maar enigszins over nagedacht wordt dat we met levende have van doen hebben? Begrijp me goed; uiteraard loop ik niet te roepen dat een koetsier zijn paard maar in het rijtuig moet frommelen. 
Evenmin beweer ik dat de ruiter het paard maar op zijn rug moet nemen, want uiteraard worden paarden/ pony's gefokt met een gebruiksdoel maar bloedtapperij gaat mij te ver. We kunnen toch met dit soort praktijken maar niet net doen alsof onze neus bloedt en als dan één dezer dagen blijkt dat de farmacie ook nog eens ongehoord hoge prijzen rekent voor het vervaardigen van medicijnen tegen kanker dan vraag ik mij af of de regering onderhand niet loopt aan het handje van de duivel.
Duivelspraktijken horen niet in onze beschaving thuis maar in deze tijden van (internationale-) verkiezingen is het wel oppassen geblazen dat we niet hoogstpersoonlijk door “Graaf Dracula” in onze nek worden gebeten. 
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu