Partnerschap met een grote P - Paardenwaarden

Hoofdmenu:

Partnerschap met een grote P

Wow Momenten

Paarden zijn uitgesproken sociale dieren die binnen de kudde innige partnerschappen aangaan met andere paarden. Zo gek is dit niet, want wil een paard in het wild zien te overleven dan komt een extra paar ogen en oren goed van pas. Daarom leven paarden in kuddes.

Van twee partners is er altijd eentje die meer overzicht heeft dan de ander en daarom het voortouw neemt. Paarden zouden het niet anders willen. Het dient namelijk een doel. Alleen de sterkste en slimste dieren schoppen het tot leiders, omdat alleen zij de verantwoordelijkheden die het leiderschap met zich meebrengt kunnen dragen.

Paarden stellen elkaar instinctief op de proef om uit te vinden wie de beste leiderschapskwaliteiten heeft en dagen de leider constant uit dit te bewijzen. Geen zwak moment ontsnapt aan hun aandacht en doet dit zich voor dan dient een opvolger zich aan. Op die manier krijgen alleen de sterkste, meest sociale en slimste vaderdieren de kans zich voort te planten. Ook merries testen elkaar onderling op kwaliteiten als bijvoorbeeld terreinkennis en kennis van waar de voedzaamste gewassen groeien.

Dit alles waarborgt de veiligheid en het voortbestaan van een optimaal vitale kudde. Spelen, vechten, elkaar van de plaats duwen, draaien, buigen, strekken, knielen... Stoeipartijen zijn zowel hoogwaardige gymnastische oefeningen als 'examentoetsen'.

Ook rollen is een hoogst interessant bewegingspatroon. Het is een serie inspannende bewegingen. Hij die het vaakst achter elkaar kan rollen, laat hiermee zien hoe vitaal hij is. Soms is demonstratief rollen alleen al genoeg om drie of vier kandidaten voor het leiderschap vanaf de grond – nota bene een kwetsbare positie- duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit.

Tip: Een aardige manier om erachter te komen hoe de pikorde in jouw kudde paarden is?

Over wie het leidende paard en de laagste in rang is, bestaat meestal geen discussie. Hun gedrag spreekt boekdelen. Maar wie is nu nummer drie en vier? Zet de paarden waarover onduidelijkheid bestaat bij elkaar in de wei en zet een emmer met lekkers neer. Het paard dat het eerst begint te eten is nummer drie en het paard dat opzij geduwd wordt nummer vier. Je kunt dit met alle paarden doen.

Waar sta jij?

Op dezelfde manier kun je erachter komen waar jij, wat het paard betreft, in de rangorde staat. Lukt het je niet om de emmer met lekkers voor de neus van het paard weg te pakken, dan heb je een probleem. Het paard beschouwt jou als lager in rang.

Als een paard jou opzij drukt ben je eveneens lager in rang.Als het paard je voorbij loopt idem dito. Schoppen en bijten? Drie keer raden... Wie met paarden te maken krijgt moet dit heel goed beseffen. Het omgekeerde geldt ook. Als jij een paard van zijn plaats kunt duwen, laten halthouden of corrigeren, ben jij hoger in rang. Maar pas op. Laat dit niet verworden tot bazig gedrag zonder stabiliteit, want dat is voor het paard een rode vlag, een teken van nervositeit, angst en gebrek aan zelfvertrouwen.

Paarden voelen dit feilloos aan. Het feit dat jij ze voert maakt jou niet hoger in rang. Het feit dat jij van ze houdt evenmin. Als jij ze groomt of snoepjes geeft ben je ook niet hoger in rang. Alleen zelfverzekerde gedragingen die ertoe leiden dat een paard het initiatief aan jou laat, maken jou hoger in rang. Onwetendheid omtrent dit simpele principe zorgt ervoor dat mensen in de problemen raken en verwondingen oplopen door paarden. Niets anders. Weten wat je aan het doen bent is heel belangrijk, want alles wat jij aan het doen bent, verschaft het paard informatie over wie jij bent en over jouw kwaliteiten als leider.

In de luren...

Bij Terra Natura leer in theorie en praktijk hoe je onberispelijkheid vormgeeft. Leren en lachen om je eigen lichaamstaalblunders, blij zijn met elke vordering die je maakt, je al doende bewust worden van wat je uitstraalt en bewondering krijgen voor het ‘hoefspitsengevoel’ van paarden. Paarden laten zich niet in de luren leggen...

lichaamsbewustwording