bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl - Paardenwaarden

Hoofdmenu:

bijdrage Erik Eshuis, horsedidakt. www.eshuiserik.nl

Wow Momenten > GEZONDHEID

De dokter op bezoek.

Zoals het ongetwijfeld wel meerdere paardenbezitters zal vergaan overkwam het mij ook dat ik uitgerekend de veterinair moest hebben op het moment dat mijn eigen medicijnman op vakantie was.

De bruine ruin Janca ging kreupel en dat was voor mij de reden direct maar de dierenarts te bellen en er werd dus een vervanger gestuurd. Het schriele ventje stapte bij mij op het erf uit zijn auto en maakte direct zijn excuus dat hij wel erg laat was omdat hij eerst naar een koe moest met melkziekte.

Ik liep met de krullenkop naar de stal en legde hem ondertussen uit wat mijn bevindingen waren; een grote koffer met allerlei spullen, die meer weg had van een kist vol met S.M. attributen, werd opengedaan en een visiteertang werd tevoorschijn getoverd. Toen ik vroeg of het toch niet handig was om het paard eerst op de harde weg te zien en vervolgens te constateren aan welk been het beestje mank ging keek het kereltje mij glazig door zijn brilletje aan en zei nerveus ; Oh, ja'.

Mijn vertrouwen was inmiddels al tot het nulpunt gedaald, temeer omdat hij buiten meende dat mijn trouwe bruine linksvoor kreupel ging terwijl mijn ogen toch echt zagen dat het euvel rechtsachter zat… Ondertussen vloekte ik in mezelf en riep onze Lieve Heer in hoogsteigen persoon aan waarom hij mij deze 'aartsengel' had toegezonden. De visiteer-tang had ondertussen al plaatsgemaakt voor de thermometer alsof de kreupelheid in de kont van het paard te vinden was en al snel bleek waarom, want

een been opbeuren had hij wellicht wel eens gedaan maar dan volgens mij bij een wandelende tak met een lichte aantasting van houtworm. Ik heb het gepruts van deze gebrevetteerde kwakzalver nog even aangezien en hem na het nodige gemier heengezonden in een vocabulair waar geen Latijns woord aan te pas was gekomen.

Gelukkig stond de telefoon na mijn retirade nog op dezelfde plek en heb ik vervolgens direct mijn hoefsmid gebeld. In het kort hoorde ik aan de andere kant van de telefoon in onvervalst Twents: 'ik kom d’r an' en binnen het half uur stond Gerrit bij mij op de stoep en begon te lachen toen ik hem het relaas vertelde…….'weer zo’n kanariedokter' was zijn antwoord en constateerde dat het beestje rechtsachter kreupel ging.

Tijdens het bekappen bleek dat er een kleine hoornzuil zat in de verzenen waarschijnlijk veroorzaakt door een steen die een kleine kneuzing had veroorzaakt. De pus kwam er na een kleine incisie uit, de wond werd uitgespoeld met Biotex- blauw en vervolgens het wondje met een propje watten met Stockholmer teer opgevuld en een dag later liep Janca weer als een trein.

Van de dierenartsenpraktijk kreeg ik een paar dagen later een gepeperde rekening van de gemaakte visite. Ik heb toen nijdig de telefoon gepakt en duidelijk gemaakt dat ze van een kale kip toch geen veren konden plukken maar haar kennelijk nog wel een poot konden uittrekken. Mijn eigen dierenarts was weer terug van vakantie en zei dat ik die rekening maar als niet verstuurd moest beschouwen. Ik hoop in ieder geval voor de koe dat ze de behandeling heeft overleefd.